Onrust of gezonde spanning
Door: Toine Franken
Blijf op de hoogte en volg Tourclub Stiphout
06 Juni 2014 | Nederland, Stiphout
Onrust? Of gezonde spanning
Nu uur U begint te naderen worden er een paar onrustig. Plots worden extra ritten ingelast; Nog snel even naar Oisterwijk, heuvels pikken in Berg en Dal, een duurrit naar Kevelaer staan al op de rol. Benieuwd wat er nog meer volgt. Als ik niet oplet ben ik al versleten voor ik in Sault aankom. Afijn, we doen ons best en maar hopen dat het genoeg is. Denk niet dat ik alleen voor gezellig fietsen mee ga, om de drommel niet. Stiekem droom ik ervan om Harrie te verslaan en er met de bergprijs vandoor te gaan. In mijn dromen lukt dat ook steeds. Maar als ik dan weer wakker ben en met mijn spillebeentjes voor de spiegel sta, dan twijfel ik er aan. Ik zal wel niet de enige zijn al ben ik wel de eerste die dit met jullie deelt.
Inmiddels heb ik een soort van platonisch contact gehad met de familie Lapedance, eigenaren van ons Saultse kasteel. Ze zijn niet blij met mijn opgewarmde belangstelling. In vorige verhalen kwamen ze er niet goed vanaf vinden zij en of ik mijn klep maar wil houden. Daar ga ik over nadenken maar ik denk van niet en daar zullen ze het mee moeten doen. Ik heb de oude foto’s nog eens bestudeerd en ontdekte op een ervan een in volledige outfit aan het fornuis morrelende kok en een beetje tegen de fotorand aan gezeten aan een klein zijtafeltje een wulpse dame die in haar rechter hand een glaasje champagne houdt. Als toost ze op de aanstaande maaltijd. Dat laatste bedenk ik nu ter plekke, want ze kan net zo goed op iets anders toosten of gooide ze het glas in de richting van de kok die schielijk probeerde weg te duiken, maar bedacht ze zich op het laatste moment. Ik weet het niet. Evenmin als ik de op het fornuis staande Provençaals geurende kookpot niet kan ruiken. Fantasie is onmisbaar als je een leuk verhaaltje in elkaar wilt knutselen. Waarom weet ik niet maar ik denk ineens aan dat puffende machientje in de Stiphoutse Carnavals optocht met als bijschrift; ‘t lupt verrekkes mar ge het er geen flikker an’. Ik zal mijn gedachten toch wat beter bij elkaar moeten houden anders geldt straks voor al die verhaaltjes hetzelfde.
Nu uur U begint te naderen worden er een paar onrustig. Plots worden extra ritten ingelast; Nog snel even naar Oisterwijk, heuvels pikken in Berg en Dal, een duurrit naar Kevelaer staan al op de rol. Benieuwd wat er nog meer volgt. Als ik niet oplet ben ik al versleten voor ik in Sault aankom. Afijn, we doen ons best en maar hopen dat het genoeg is. Denk niet dat ik alleen voor gezellig fietsen mee ga, om de drommel niet. Stiekem droom ik ervan om Harrie te verslaan en er met de bergprijs vandoor te gaan. In mijn dromen lukt dat ook steeds. Maar als ik dan weer wakker ben en met mijn spillebeentjes voor de spiegel sta, dan twijfel ik er aan. Ik zal wel niet de enige zijn al ben ik wel de eerste die dit met jullie deelt.
Inmiddels heb ik een soort van platonisch contact gehad met de familie Lapedance, eigenaren van ons Saultse kasteel. Ze zijn niet blij met mijn opgewarmde belangstelling. In vorige verhalen kwamen ze er niet goed vanaf vinden zij en of ik mijn klep maar wil houden. Daar ga ik over nadenken maar ik denk van niet en daar zullen ze het mee moeten doen. Ik heb de oude foto’s nog eens bestudeerd en ontdekte op een ervan een in volledige outfit aan het fornuis morrelende kok en een beetje tegen de fotorand aan gezeten aan een klein zijtafeltje een wulpse dame die in haar rechter hand een glaasje champagne houdt. Als toost ze op de aanstaande maaltijd. Dat laatste bedenk ik nu ter plekke, want ze kan net zo goed op iets anders toosten of gooide ze het glas in de richting van de kok die schielijk probeerde weg te duiken, maar bedacht ze zich op het laatste moment. Ik weet het niet. Evenmin als ik de op het fornuis staande Provençaals geurende kookpot niet kan ruiken. Fantasie is onmisbaar als je een leuk verhaaltje in elkaar wilt knutselen. Waarom weet ik niet maar ik denk ineens aan dat puffende machientje in de Stiphoutse Carnavals optocht met als bijschrift; ‘t lupt verrekkes mar ge het er geen flikker an’. Ik zal mijn gedachten toch wat beter bij elkaar moeten houden anders geldt straks voor al die verhaaltjes hetzelfde.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
